Grenzen

Daar ben ik weer met een verslag! De tijd hier vliegt echt voorbij en ik ben vanaf nu officieel over de helft van het reizen (los van mijn vrijwilligerswerk in Nepal dan). Heel gek om te beginnen met aftellen terwijl er nog zo veel te ontdekken en ervaren valt! Ik kijk dan ook echt uit naar die dingen, maar ik ben me er maar al te goed van bewust dat het over is voordat ik het besef. Dit reizen is echt alsof je aan het dromen bent en ik straks wakker word zodra ik weer thuis ben, maar het is allemaal wel echt! Iets wat maar al te moeilijk te realiseren is.. Al maak ik hier ook weer optimaal gebruik van en grijp ik elke kans aan omdat ik weet dat ik die dingen waarschijnlijk nooit meer zal doen als ik er nu niet voor ga. Wat voor dingen dat zijn, lees je verderop in mijn verslag.

Eerst gaan we namelijk terug naar Siem Reap, waar ik op het punt stond om een fiets te huren om Angkor Wat te ontdekken. Dit heb ik ook gedaan in twee dagen. Het was maar 6km ofzo van het hostel tot aan de eerste tempel, met ongeveer halverwege nog de entree. Prima te doen dus, zeker in de koelte van de ochtend. Meestal was ik na de middag alweer onderweg terug omdat het dan echt te heet is om daar rond te lopen. De tempels waren erg indrukwekkend! Ik had expres mijn route in tegengestelde richting laten lopen dan de meesten om de drukte te vermijden en om zo ook de grote tempels pas op het laatst te zien. Zo kregen ook de kleinere tempels de waardering die ze verdienden. Ze zijn immers ook al super impressive, maar als je dan de tempel van Angkor wat en Angkor Thom ziet zijn ze maar klein. Dat is goed gelukt en ik heb me de eerste dag prima vermaakt met het van tempel naar tempel ronddwalen, welke ieder voor zich zijn eigen charme heeft. De dag erna heb ik besteed aan de twee grootste tempels.

In de middagen heb ik genoten van het zwembad bij het hostel en ben ik door het centrum gaan dwalen. Dat is altijd leuk hier in de steden, omdat je niet zo gemakkelijk verdwaalt en je je ogen uitkijkt van de vele kraampjes op straat en markten waar je alles kunt vinden voor een belachelijk lage prijs. Ik moet ook echt mijn best doen om nog niet te veel te kopen omdat ik dat allemaal mee moet sjouwen. Ik weet wel al waar mijn laatste dag(en) in Hanoi aan besteed gaan worden!!
'S avonds ben ik samen met een Duitser (die ook echt aan alle stereotypische vooroordelen voldoet!!) en een Iers meisje insecten gaan eten in the bugs café. Een van die dingen dus die ik nu moet doen omdat het er anders nooit meer van komt. In het begin was het wat griezelig, maar later viel het reuze mee. We begonnen gewoon met de hapjes waar je de insecten het minst zag en bouwden het langzaam op, wat prima werkte. Sommige dingen waren echt heel vies! Ik heb bijvoorbeeld mijn schorpioen weer uitgespuugd omdat de smaak echt niet te vreten was! Maar andere dingen waren wel lekker. Ik weet nu dat ik kan genieten van een gebakken sprinkhaan en van een Giant waterbug, welke eruit ziet als een kakkerlak maar dat gelukkig niet is.

Later heb ik de nachtbus naar Saigon (Ho Chi Minhstad, ik weet nog steeds niet welke naam beter gepast is, maar ik vind Saigon gewoon mooier) genomen. In het begin viel het wat tegen omdat je dus een krap tweepersoons 'bed' moet delen met een wildvreemde, maar ik heb enigszins geslapen en het hoort toch ook weer bij de ervaring van het backpacken. Mijn eerste dag in die stad bestond dan ook vooral uit rustig aan doen en rondwandelen. Ook moest ik een nieuwe tandenborstel, tandpasta en shampoo kopen omdat mijn shampooflesje in mijn toilettas was ontploft. Alles zat onder! Het meeste was gelukkig gewoon schoon te maken, maar ik mocht ook nieuwe lenzen in doen. Gelukkig moest dat toch rond deze tijd.

Gisteren heb ik de cu Chi tunnels bezocht. Het museum is echt heel mooi vormgegeven en geeft een goed beeld van hoe de mensen in die tunnels leefden. Je merkt wel dat propaganda hier nog behoorlijk aanwezig is. Zo wordt er een documentaire getoond waarin de strijders helden zijn en hoe ze de Amerikanen te slim af waren (dat waren ze ook). Een meisje wat kindsoldaat was, was een held in de documentaire, terwijl er niks gezegd werd over de negatieve kant van (kind)soldaten en oorlog. De stad hangt ook vol communistische vlaggen en propaganda posters die ik eigenlijk alleen van de films kende. Wel heel gaaf om te zien, al weet ik niet hoe ik er over zou denken als dit mijn thuis zou zijn.
Gisteravond heb ik voor het eerst in mijn leven aan een pubcrawl meegedaan. Ook zoiets wat je gewoon een keer gedaan moet hebben. Het kostte toch maar $1 dus als het niks was was ik alsnog amper iets kwijt geweest. Ik ben nog steeds geen uitgaanstype, maar ik heb wel een super leuke avond gehad! Nadeel is wel dat ik nu een beetje brak ben, iets wat niet heel goed combineert met de warmte hier (ca 35°). Maar dit biedt ondertussen wel weer de kans om mijn verslag te schrijven en mijn foto's te uploaden. Misschien dat ik later nog naar een markt ofzo ga. De stad biedt verder vooral tempels, maar daar heb ik inmiddels al wel een beetje genoeg van.

Morgen pak ik de bus naar Mui Ne om daarna richting Dalat te gaan. Normaal leg ik liever zo min mogelijk vast, maar door tet (Vietnamees nieuwjaar) wordt aangeraden om dingen vooraf te boeken. Daarom heb ik mijn reis tot en met 16 februari vast liggen qua vervoer. Dit voelt wel heel gek omdat ik het juist zo leuk vind dat plannen spontaan kunnen veranderen. Toch geef ik er maar aan toe, want als je zonder vervoer zit is het nog veel vervelender dan dat ik twee weekjes vast zit aan mijn planning. Ik ben wel heel erg benieuwd naar wat me te wachten staat, maar dat zie ik vanzelf en lezen jullie volgende week wel!